شعر اول
با سرزمین بارانی فراموش‌شده از آبادی به …
۱
درخت‌های زردالو هستند،درخت‌های زردالو هستند
۲
سرخس‌ها …
مثل بارانی نرم
مثل عبور آرام قایقی تفریحی
در بامدادان …
برای سیر کردن از اینجا به آنجا، در شب
لازم …
روتخر کوپلاند در چهام اگوست ۱۹۳۴ در خوور شهری در …
پرسش گرانه به من می‌نگرد
انگار می گوید چرا سکوت …
عزیزم حالا برو در باغ بخواب
جاهای خالی …
هر چیز را میتوانم تحمل کنم
پژمردگی حبوبات
گلهای …
چهره‌ی تو بر آب سرد
در آن لحظه که …
چگونه مثلن میزی
به تابلوی نقاشی تبدیل می‌شود
…
نوشتن مثل نوشیدن است
نه سرما نه زمان
نه گرسنگی …
می‌خواهم بدانم پیش از اینکه من هنوز نبودم
چشم‌انداز …
کیست این پسرک خشمگین
که از شانه‌هایش جیغ زنان بیرون …
چشم انداز با رودخانه خود را بر من می‌گسترانند،
رودخانه …
مثل بارانی نرم
مثل گذشتن آرام قایقی تفریحی
در بامدادان …
اگر می‌خواهی بعد‌ها
با دوستانت یا تنها بخندی
حالا باید …
مقاومت با حرف‌های بزرگ شروع نمی‌شود
بلکه با کارهای کوچک…
حالا اینجا در امتدادِ آب ممتدِ عمیق
که فکر کردم …
در رابطه‌ی دوستی
تو نباید کارِ زیادی بکنی
همانطور که …
دوست مرده‌ام
چگونه تو را در واژه‌ها زنده کنم
یک …
سطرها میل واژه‌ها را دارند
سکوت سفیدی در این میان …
وقتی کسی با تو حرف می‌زند
واژه‌ها به درونت هجوم …
به واقع چه خوب است
شعر سرودن!
مثل این تیله …
تمام شبی را با
دوستی رو به مرگ
پریشان بود …
مرد آتش گرفته را دیده‌ای؟
در خبرهای تصویری مرد آتش …
من دندان دارم کفش دارم
من دست دارم، پول کمی، …
اینگونه که راه می‌روی
بیرون از تختخواب، در اتاق
به …
۱
در خانه ایی که از آن من نبود
با …
شالی ابریشمین، قرمز آتشین بر گردنم
پاکتی انگور در دستم…
بازگشت به شهر
درخانه ای که تابستان واردِ آن شده …
۱
هنوز بیاد می‌آوری
چطور در آن جشن بزرگ در …
حتی فردا هم زنده‌ام
که لازم نیست تردید کنی
در …
به آرامی در من رشد می‌کند
آن دیگری که درهیچ …
هر روز هنوز
با سنگ قبرش حرف می‌زند
در گورستان …
یکی صدف را نمی‌خورد
یکی دیگر نمی‌رقصد
یکی چهارپایه را …
شب بود و دیر وقت
نور چراغ باران را می‌گرفت…
زندگی سرد است
همه‌ی بسترها جمع شده‌اند
ملحفه‌ها یخ زده‌اند…
چیزی غم‌انگیز در اندوه است
انگار که خود به تنهایی …
پدرم ترانه‌ای را برای من می‌خواند
که مادرش در گذشته …
پدرم ساعت‌ها ، خاموش کنار تختخوابم نشسته بود
وقتی کلاهش …
هر صبح، در فاصله پوشیدن کفش پای چپ و راستش…
دریا را می‌توانی بشنوی
با دست‌هایت بر گوش‌ات
در صدفی…
باران می‌بارد و کسی نیست که بگوید
چقدر خیس‌ام. باران …
از به هم ریختگی ملحفه‌ها و
دلشوره‌ی بیدار شدن، پرده‌ها…
