خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry
زیر بارانی تند در پاریس خواهم مرد، در روزی که همین حالا می‌توانم تصور کنم. در پاریس خواهم مرد… و مرا نمی‌رنجاند… شاید در پنجشنبه‌ای، مثل امروز، در پاییز. پنجشنبه خواهد بود چرا که امروز هم پنجشنبه است، همین حالا که دارم این سطرها را می‌نویسم، شانه‌هایم زیر بار آن است. هیچ‌وقت مثل امروز، روی برنگرداندم، و در راه تنها نبودم. «سزاروایه‌خو» مرده است… بر سرش ریختند و با آن که کاری به کارشان نداشت همگی با ترکه و طناب …
ادامه‌ی مطلبسی و دوم: سنگ سیاه بر سنگ سپید
