آسمان، آسمان آبی بسیار آبی و شرمآلود هنگام که ابرها ناپدید میشوند تنها تویی که پدیدار میشوی آنگاه خورشید برمیآید چنان گرم که عشق مادری آسمان سرشار از روشنی نورانیشده با زندگی گاهی آبی و گاهی خاکستری او چگونه باید بماند؟ شاید همیشه آبی شاید همیشه خاکستری کسی چه میداند روزی هیچ آسمانی در کار نخواهد بود که فکر کنیم …