آن جا که دلارام مى‏‌نشیند

آن جا که دلارام مى‏‌نشیند


آن جا كه دلارام مى‌‏نشيند
فضا از نشانه سرشار مى‌‏شود،
لمعانى رنگينْ‏‌كمانى
كه فرياد را اهلى مى‏‌كند
به دستى از بلور
از هر چيزى
تا نهايت ِ عريانى‌‏اش
گوهرى مى‌‏تراشد،
و همه چيزى نيز در سرگردانى ِ خويش
نگه‏‌ مى‏‌دارد و مسحور مى‏‌كند
پرچين ِ هوا را
كه زمان
در آن
خود را به زيبايى تفويض مى‏‌كند.

 

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.