باغ | آنتونیو ماچادو

دور از باغ تو بر فراز جنگل
شب، اسپند طلایی را در شعله های سرخی
از مس و خاکستر می سوزاند
در باغ تو کوکبی ها می رویند
این باغ لعنتی
امروز همچون کار یک آرایشگر زیباست
با این نخل های کوچک و باریک
و این باغچه مستطیلی شکل با مورت های محصور
و درخت کوچک پرتقال در گلدان گلی…

و آب چشمه ی سنگی
که بر بستری از گوش ماهی های سپید
می رود و می خندد.