پنج

پنج


5

اگر به غریزه مردم تن در دهم

این میزبان من ترک نمی خورد.

زیبایی از جسم به بیرون می لغزد.

روح واقعیت بوی دیگری می گیرد.

هر چه معمولیست در هم می شکند.

دهه های جاری بر لبانم می کوشند

رویاهایی را به تور بیندازند

که دوره اشان دیگر به سر آمده

تا دوباره دوره اشان سر برسد.

از دفتر لیوبلیانا

2004

درباره‌ی کامیار محسنین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.