ستاره‌ها | ادیت سودرگران

ستاره‌ها | ادیت سودرگران


شب که فرامی‌‌رسد
در راه‌پله می‌‌ایستم و گوش می‌‌دهم،
ازدحام ستاره‌هاست در باغچه،
و من ایستاده‌ام در تاریکی‌.
گوش کن‌! ستاره‌ای، جرینگ… اُفتاد زمین!
پابرهنه روی چمن راه نرو؛
باغچه‌ی من پر از خرده‌شیشه است.

درباره‌ی شیرین تولایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.