به یاد آر، بدن

به یاد آر، بدن


 

بدن، به یاد آر نه تنها چه اندازه با تو عشق ورزیده اند

نه تنها تخت هایی که بر آن آرمیده ای،

بلکه برق آشکار هوس ها

در چشمانی که به تو می نگریستند،

– لرزه صداهایشان برای تو

.که تنها مانعی اتفاقی ناکامشان گذاشته است

اینک سرانجام همه در گذشته نهفته است،

انگار تو هم کمابیش تسلیم شده ای

در برابر این هوس ها – چگونه برق می زد

در چشمانی که به تو می نگریستند، به یاد آر،

.به یاد آر، بدن، چگونه در صداهایشان به لرزه در می آمد برای تو

 

1918

درباره‌ی کامیار محسنین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.