آخر دنیا

آخر دنیا


 پرنده به پایان آوازش رسیده بود

و درخت زیر چنگ هایش فرو پاشیده بود

 

و در آسمان، ابرها به هم گره خورده بود

و در منظره، تاریکی از میان هر شیاری راهی برده بود

در رگ های فرو افتاده طبیعت

 

تنها در خطوط تلگراف هنوز

صدای پیامی می آمد

ب – ر – گ – ر – د    …    خ – ا – ن – ه

ت – و   …   ی – ک  …   پ – س – ر  …   ه – م

د- ا – ر – ی   …

درباره‌ی کامیار محسنین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.