شانه‌ای سربی
سیبی سبکبال

.

به دوش کشیده‌ام تابوت‌ات را
و خاکستر‌ت را نوازش کرده‌ام

.

شب شغال‌های سرخ‌چشم
پنهان می‌کند
سرچشمه‌ی شب‌های مرا

.
محکوم‌ام می‌کنی به ادامه‌ی زندگی
به‌شرط نبرد، و بی‌هیچ انعطاف

.

‌آنچه می‌گویی آیا ناب است و تقلیل‌ناپذیر
و هیچ نشان شومی در کار نیست؟

.