با چشمی به زخم نشسته

آشفته کسی‌ست
که سقوط جهان را
در رویای خویش …

سال‌ها و سال‌ها

سالها و سالها
من غلام تو هستم
و گیسوان …

صدای شقیقه‌ی شب‌بو

سیاه‌چشم من
سینه بر قسم‌هایت گشوده‌ام
که کلام نگفته‌ی …

و لیلی میان چشمانش

عروس عرب!
با پوستی از زخم تازیانه می‌گذری
و …

نام تو را تا پاییز بدرقه می‌کنم

زیرا تمام طول سپیده گلوی توست
می‌دانم
و از …

می‌ایستم در باد

وقتی
که زخم شانه‌ی لیلی
بر کتف ماه بود،…

دویدن و دل را گریستن

بر اگر نیاید ماه
اندوه‌ت حکایتی‌ست
اما
از حوصله …

فرود دشنه میان دو کتف دل

نفس از دویدن‌های پلنگ می‌گیری
آراسته‌تر از شانه‌های بی‌تکلم …

از رویای زخمی‌ی اندوه

فرو می‌شود از کوه
نیلوفری که غزل به سینه …

از دانایی‌ی ستاره

با نام تو می‌شود
ستاره شد
یا شد سمندری…

خنجر به سینه‌ی ماه

آن جا که دل‌ست
خنجر به سینه‌ی ماه می‌نشیند…

با ماهتاب ماه حرام…

اگر می‌آمدم
همه چیز تمام می‌شد
چون هم‌اکنون
که …

تیک‌تاک ساعتی را می‌شنیدم…

و من
تیک‌تاک ساعتی را می‌شنیدم
که شکل …

روز تمام درخت‌ها

امروز
روز درخت‌ها بود
روز تمام درخت‌ها
که با آتش‌ها…

در روزگاری که تو نبودی…

هنگامی که همه‌ی چشم‌ها به تماشایند…

در ماه‌های سخت پنجره…

در ماه‌های سختِ پنجره
و شب‌های سردِ درخت
دیدم تو …

اگر می‌آمدم…