هنگامى‏‌که با انبوه مردمان
در راه مى‏‌رفتم
لبخند تو را از آن مهتابى دیدم.
آواز …

بگذار همان‏گونه که عشق تو شکل‏ می‌گیرد
این جهان را احساس‏ کنم
و آن‏گاه عشق …

خواهم مرد
بارها و بارها
تا بدانم که حیات جاوید است.
‌…

هنگامى در این جهان زندگى‏ می‌کنیم
که دوست‌اش بداریم.
‌…

مى‏خواهم واپسین سخنم این باشد که: به عشق تو ایمان دارم.…

مرا برهان از گذشته‌ی به‏ کمال‏ نرسیده‌ام که از فراپشت به من چسبیده‏ است و …

قُلّه را پیموده‏ام و پناهى ‏نیافته‏ام در ارتفاع ِ بى‌سرپناه و بى‏ثمر ِ آوازه راهنماى …

پیش‏درآمد ِ شب در موسیقى غروب آغاز مى‏شود در سرود مقدسش به تاریکاى محو نشدنى.…

مرا بر این دریاى فریادها آرزوى ِ جزیره ترانه‏ها در دل است. «جزیره ترانه‏ها» را …

من در این لحظه حس‏ مى‏کنم که تو قلبم را به نظاره نشسته‏اى چون سکوت …

تاریخ انسان صبورانه چشم ‏به ‏راه پیروزى انسانى است که وَهنى بر او رفته‏ است.…

سرورم بگذار به ‏حقیقت زندگى ‏کنم تا مرگ مرا حقیقتى شود.…

استادم چون تارهاى زندگیم به‌‏کوک باشد آن‏گاه به هر زخمه تو موسیقى عشق برخواهد خاست.…

خدا در تاریکاى شامگاهى من با گل‏هائى از گذشته‏ام در سبدش تر و تازه مانده …

روزى این را خواهیم دانست که مرگ را هرگز یاراى آن نیست که آن‏چه را …

عشقى که همیشه مى‏تواند از دست ‏برود واقعیتى است که ما آن را چون حقیقت …