ملانکولی

چهره‌ی حال را
حجاب جدا می‌کند،
از چهره‌ی گذشته.
پرده‌ای خیس
چشمی که
در غلیان است هنوز،
از اشکی قدیمی.

ملانکولی، ملانکولی.

ما
از آن‌چه فرو می‌کاهدمان،
می‌میریم.